Η Κάστα ως προστατευμένη κατηγορία και ο Χριστιανισμός στην Ινδία

0

Sonja Thomas 

Ψηφιδωτό του Αγίου Θωμά, Χριστιανική Εκκλησία του Μαλαμπάρ, Κεράλα, Ινδία. Φωτογραφία της συγγραφέως.

Είναι καιρός οι Ρωμαιοκαθολικοί του ανατολικού τυπικού (Ανατολικοκαθολικοί), καθώς και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στις Ηνωμένες Πολιτείες να δώσουν τα χέρια και να αγωνιστούν κατά του θεσμού της κάστας. Τα μέλη της χριστιανικής κοινότητας πρέπει να υποστηρίξουν πρωτοβουλίες για να καταστεί η κάστα προστατευμένη κατηγορία στα σχολεία, τα κολέγια, τα πανεπιστήμια, καθώς και στον εργασιακό χώρο.  Παρομοίως, τα μέλη της κοινότητας πρέπει να ξεσκεπάσουν το ψευδές μήνυμα ότι η αντίσταση ενάντια στον θεσμό της κάστας είναι ινδοφοβική. Αντιθέτως, πρόκειται για  ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απλό και ξεκάθαρο – ένα ζήτημα που αφορά όλες τις θρησκείες, συμπεριλαμβανομένου του Χριστιανισμού.

Σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη άποψη, η κάστα δεν αποτελεί αποκλειστικό χαρακτηριστικό του Ινδουισμού, αλλά υφίσταται σε όλες τις θρησκείες. Στην πραγματικότητα, ο θεσμός της κάστας, που ορίζεται ως «προσχώρηση σε ένα σύστημα κάστας» εξασκείται εδώ και αιώνες από χριστιανούς της κυρίαρχης κάστας και συμπεριλαμβάνεται στις παραδόσεις και τις πρακτικές των Ινδών Ανατολικών καθολικών, καθώς και των Ινδών Ορθόδοξων χριστιανών.

Ο θεσμός της κάστας αποτελεί μια μορφή διακρίσεων με βάση την καταγωγή. Το εν λόγω σύστημα διακρίσεων σημαίνει απλώς ότι ένα άτομο γεννιέται σε μια συγκεκριμένη ομάδα, και ως εκ τούτου έχει ιδιαίτερη σημασία ποιοι είναι οι γονείς και οι πρόγονοί του. Για τους Αμερικανούς που δεν είναι εξοικειωμένοι με την έννοια της κάστας, ίσως θα τους ήταν πιο εύκολο να την αντιληφθούν ως μια ιδεολογική κατασκευή παρόμοια με αυτή του ρατσισμού.

Οι επιπτώσεις άλλωστε είναι παρόμοιες, διότι ο θεσμός της κάστας και ο ρατσισμός αποτελούν μορφές διακρίσεων με βάση την καταγωγή. Αμφότεροι περιλαμβάνουν διαχωρισμό, εργασιακές διακρίσεις, διακρίσεις στην εκπαίδευση, σεξουαλική βία, αστυνομική βία, καθώς και διαθρωτικά εμπόδια όσον αφορά τη λήψη κρατικής ενίσχυσης. Ακριβώς όπως ο συστημικός ρατσισμός, κατά τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και θεσμός της κάστας, ο οποίος σχετίζεται με τη φυλή, το χρώμα, την τάξη, το φύλο και τη σεξουαλικότητα.

Όποιος έχει πρόσβαση σε προνόμια βάσει της κάστας υποστηρίζει ένα σύστημα, στο οποίο οι «άλλοι» είναι εξουσιαζόμενοι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ακτιβιστές κατά της κάστας χρησιμοποιούν τον όρο κυρίαρχη κάστα, για να αναφερθούν σε όσους έχουν εξουσία και προνόμια που θεμελιώνονται στον εν λόγω θεσμό. Οι κάστες Νταλίτ–Μπαχουγιάν, ή όσοι βιώνουν τις πολλαπλές διακρίσεις και επιπτώσεις της κάστας, όπως βία και απαρτχάιντ, θεωρούνται υποδεέστεροι σε μια κοινωνία διαρθρωμένη βάσει του θεσμού των καστών.   

Μελετώντας. διαπίστωσα ότι η καταγωγή μου προέρχεται από μια ομάδα χριστιανών που είναι γνωστή ως «Σύριοι χριστιανοί» – ονομάζονται έτσι επειδή ακολουθούν τις ανατολικές ή «συριακές» παραδόσεις. Στη νοτιοδυτική πολιτεία της Ινδίας Κεράλα, οι Ανατολικοί Χριστιανοί είναι επίσης γνωστοί ως Χριστιανοί του Αγίου Θωμά (Θωμαϊστές). Οι εν λόγω Χριστιανοί πιστεύουν ότι ο Άγιος Θωμάς κατέφθασε στην Κεράλα το έτος 52 μ.Χ., έκανε θαύματα και σύμφωνα με την προφορική τους παράδοση προσηλύτισε (την «ανώτερη» ή πιο κυρίαρχη κάστα) των βραχμάνων, στον Χριστιανισμό. .

Το σύστημα των καστών στην Κεράλα, όπως υφίσταται σήμερα, δεν αποτελούσε το κυρίαρχο κοινωνικό σύστημα στην περιοχή τουλάχιστον έως τον 7ο  αιώνα. Ωστόσο, η ιστορία του Αγίου Θωμά και ο συσχετισμός της με την κάστα των Βραχμάνων καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητα της ινδικής χριστιανικής κοινότητας. Από τις πανταχού παρούσες χριστιανικές οικογενειακές παραδόσεις, που προβάλλουν τις βραχμανικές ρίζες των πρώτων προσήλυτων, μέχρι την άφθονη παρουσία εικόνων του Αγ. Θωμά σχεδόν σε κάθε ινδική Χριστιανική εκκλησία, η εν λόγω παράδοση της κυρίαρχης κάστας τροφοδοτεί την υπεράσπιση των Θωμαϊστικών χριστιανικών παραδόσεων και πρακτικών, καθώς και τη σημασία της τάξης και της φυλής.

Με την πάροδο των αιώνων, οι Ορθόδοξοι χριστιανοί και οι Ανατολικό-Καθολικοί εδραίωσαν τη θέση τους στο σύστημα των καστών μέσω της γαιοκτησίας, γεγονός που καταγράφεται ήδη από τον 9ο αιώνα. Οι Θωμαϊστές χριστιανοί έγιναν μια ενδιάμεση «κάστα εξαγνισμού» και άρχισαν να εφαρμόζουν αυστηρές μορφές απόστασης για να μη μολυνθούν από τους Νταλίτ-Μπαχουγιάν Ινδούς και άλλους Χριστιανούς. Όπως αποκαλύπτει ο Placid Podipara στο βιβλίο του The Latin Rite Christians of Malabar [Οι Χριστιανοί του λατινικού τυπικού του Μαλαμπάρ], έως τα τέλη του 18ου αιώνα, οι Ανατολικοί καθολικοί του Μαλαμπάρ υποστήριζαν τον διαχωρισμό από τους Μπαχουγιάν Ρωμαιοκαθολικούς στα σεμινάρια, αντιδρώντας στη χρήση ανατολικών αμφίων από τους Ρωμαιοκαθολικούς, ενώ παράλληλα ήταν ενάντια στην εκπαίδευση Ρωμαιοκαθολικών ιερέων σύμφωνα με τις ανατολικές χριστιανικές παραδόσεις.

Εκτός από την επιβολή του διαχωρισμού σε εκκλησιαστικό πλαίσιο, οι γαιοκτήμονες της κυρίαρχης κάστας υποδούλωσαν τις κάστες των Νταλίτ εντάσσοντάς τους σε ένα φεουδαρχικό γεωργικό σύστημα. Η Ανατολική Χριστιανική κοινότητα, που αποτελούντο από γαιοκτήμονες και εμπόρους, αποτελούσε τμήμα του εν λόγω δουλοκτητικού συστήματος επί τη βάσει της κάστας. Όπως αναφέρει ο Sanal Mohan στη μελέτη του Modernity of Slavery [Η Νεωτερικότητα της Δουλείας], μετά την κατάργηση της δουλείας το 1855, οι προσπάθειες των Νταλίτ να αποκτήσουν τη δική τους γη συναντούσαν «σθεναρή αντίσταση από την ανώτερη κάστα των Ινδουιστών και των Ανατολικών Χριστιανών». Ο Mohan επισημαίνει ότι οι Θωμαϊστές χριστιανοί γαιοκτήμονες εξεδίωκαν τους χωρικούς Νταλίτ, ενώ επιτέθηκαν στον χριστιανό αντιφρονούντα κατά της κάστας Γιοχάναν και στους ακολούθους του όταν ο ίδιος εκφωνούσε λόγο στη Vettiyad, με αποτέλεσμα τον θάνατο μιας Νταλίτ γυναίκας. Επιπλέον, στις αρχές του 20ου αιώνα, οι Θωμαϊστές υποστήριξαν τα διαχωρισμένα σχολεία και προσπάθησαν να διατηρήσουν το κύρος τους –εμποδίζοντας όλους τους υπόλοιπους– και προσφέροντας τις καλύτερες αμειβόμενες θέσεις εργασίας στις κυρίαρχες κάστες των Nair, Namboodiri και άλλων Θωμαϊστών που εργάζονταν ως υπάλληλοι του ινδικού κράτους.

Επειδή η εξουσία της κάστας κατοχυρώνεται στο σταυροδρόμι της κοινωνικής τάξης, ο πλούτος και το κύρος συσσωρεύονται από τις κυρίαρχες κάστες με την πάροδο των γενεών και μεταβιβάζονται κληρονομικά. Σύμφωνα με τον K.C. Zachariah, συγγραφέα του βιβλίου The Syrian Christians of Kerala [Οι Συρο-Χριστιανοί της Κεράλα], οι εν λόγω χριστιανοί είναι οι μεγαλύτεροι γαιοκτήμονες σήμερα στην Κεράλα. Δεν υφίστανται περιορισμούς, σύμφωνα με την ινδική πολιτική θετικής δράσης βάσει της κάστας, σε αντίθεση με τους Νταλίτ-Μπαχουγιάν χριστιανούς. Η Κεράλα είναι η πολιτεία με το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο στην Ινδία και είναι γνωστό ότι οι Θωμαϊστές χριστιανοί στέλνουν τα παιδιά τους στα πιο ακριβά σχολεία της πολιτείας– σχολεία «αγγλικού τύπου» που παρέχουν πρόσβαση σε εργασίες στον τομέα της τεχνολογίας προσφέροντας ευκαιρίες για διεθνή καριέρα.

Όπως εξηγεί η Yashica Dutt στα απομνημονεύματά της Coming Out as Dalit [Εγώ μια Νταλίτ], «η εκπαίδευση αγγλικού τύπου […] συχνά ιδιωτική και δαπανηρή, δεν είναι διαθέσιμη στους περισσότερους Νταλίτ. Στη “νέα” Ινδία, το να μιλάς καλά αγγλικά ήταν το σήμα κατατεθέν της νέας ανώτερης κάστας». Σε πολιτικό επίπεδο, οι Θωμαϊστές διεκδικούν καθεστώς μειονότητας και πιέζουν για τη λήψη υποτροφιών για μαθητές της κοινότητάς τους, συχνά εις βάρος των Νταλίτ-Μπαχουγιάν Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Οι Θωμαϊστές κυριαρχούν και σε άλλους εργασιακούς τομείς, όπως στη καλλιέργεια καουτσούκ και στον τραπεζικό τομέα. Σπανίως εργάζονται ως αγρότες ή ως απλοί εργάτες, εργασίες που συνήθως τις αναλαμβάνουν άνθρωποι της πρώην κάστας των δούλων. Πράγματι, Ανατολικοί καθολικοί, που ανήκουν σε κυρίαρχη κάστα επιδοκίμασαν μια πρόσφατη δικαστική απόφαση, που ακύρωνε τη χορήγηση συγκεκριμένων υποτροφιών σε Μουσουλμάνους, Ρωμαιοκαθολικούς και Νταλίτ-Μπαχουγιάν Χριστιανούς. Σύμφωνα με τη Ανατολικο-καθολική ιεραρχία, εάν οι Ρωμαιοκαθολικοί και Νταλίτ-Μπαχουγιάν Χριστιανοί λάβουν υποτροφίες, το γεγονός αυτό θα «διαιρέσει τη χριστιανική κοινότητα».

Οι συσχετισμοί κάστας, φύλου και σεξουαλικότητας αποτελούν το κλειδί για να κατανοήσουμε τη λειτουργία του συστήματος των καστών. Παραδείγματος χάριν, μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές της κάστας στον Χριστιανισμό φαίνεται στον τρόπο, με τον οποίο η Ανατολικο-καθολική ιεραρχία και κοινότητα έχουν αναλάβει ενεργό ρόλο στην αποθάρρυνση της σύναψης γάμου των μελών της κοινότητάς τους με μέλη ανθρώπους άλλης κάστας. Η τάση προς την ενδογαμία, ή «γάμος εντός της κάστας και της πίστης»,  δημιουργεί και συντηρεί τα όρια της κάστας. Επιπλέον, οι ρόλοι των φύλων στην Θωμαϊστική κοινότητα περιορίζουν τις γυναίκες της κυρίαρχης κάστας, παρέχοντας τους ελάχιστες δυνατότητες για πρωτοβουλία, ωστόσο, οι ίδιες επωφελούνται από το προνόμιο της κάστας όταν συμμορφώνονται με τους κανόνες που σχετίζονται με το φύλο.

Ταυτόχρονα, άνδρες και γυναίκες υποδεέστερων καστών αντιμετωπίζουν μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα αναφορικά με τον ρόλο των φύλων και την κάστα. Όπως αναφέρει η Isabel Wilkerson στο έργο της Caste:The Origins of Our Discontents [Κάστα: Οι Ρίζες της Δυσαρέσκειάς μας], ο βιασμός γυναικών υποδεέστερων καστών δεν λαμβάνεται υπόψιν από το κράτος και την κοινότητα, ενώ άνδρες αντίστοιχων καστών κινδυνεύουν να λιντσαριστούν επειδή συνδέονται με γυναίκες κυρίαρχης κάστας: «Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το κυρίαρχο φύλο της κυρίαρχης κάστας, εκτός του ότι ελέγχει τα μέσα διαβίωσης και τις ευκαιρίες ζωής όλων όσων του είναι υποτελείς, εξαλείφει τον ανταγωνισμό όσον αφορά τις γυναίκες που ανήκουν στην ίδια κάστα με αυτόν και ουσιαστικά το ίδιο ισχύει για όλες τις γυναίκες κάθε κάστας».

Επιπλέον, υφίσταται ηθικός πανικός που υποστηρίζεται με βάση τις κάστες αναφορικά με το λεγόμενο τζιχάντ της αγάπης. Σύμφωνα με αυτή τη ρητορική, οι Ινδές χριστιανές γυναίκες δεν έχουν καμία εξουσία ή ελευθερία επιλογής όσον αφορά τους συντρόφους και κανένα δικαίωμα πάνω στο ίδιο τους το σώμα. Τον Ιούνιο του 2015, о επίσκοπος της Ανατολικοκαθολικής εκκλησίας του Μαλαμπάρ Matthew Anikuzhikattil χρησιμοποίησε την φράση τζιχάντ για την αγάπη ισχυριζόμενος ότι τα κορίτσια των Θωμαϊστών χριστιανών εξαναγκάζονται σε γάμο από Μουσουλμάνους και άνδρες της κάστας Μπεχουγιάν-Εζχούβα. Σε σύνοδο που έλαβε χώρα το 2020, οι Θωμαϊστές Χριστιανοί προώθησαν εκ νέου την ρητορική περί τζιχάντ της αγάπης, η οποία βασίζεται στο σύστημα των καστών και  ισχυρίστηκαν ότι οι Χριστιανές γυναίκες εξαναγκάζονται να παντρευτούν και να προσηλυτιστούν σε μια έτερη κάστα/πίστη. Το 2021, η ομάδα συνομιλίας μιας ινδικής χριστιανικής οικογένειας στην εφαρμογή WhatsApp διαδόθηκε ευρέως μαζί με ένα βίντεο μιας υποτιθέμενης αγάπης-τζιχάντ.

Τον Σεπτέμβριο του 2021, ο επίσκοπος της Ανατολικοκαθολικής εκκλησίας του Μαλαμπάρ Joseph Kallarangatt ισχυρίστηκε ότι οι μουσουλμάνοι στην Κεράλα είχαν εξαπολύσει τζιχάντ πώλησης ναρκωτικών στην πολιτεία και τζιχάντ αγάπης ενάντια στην κυρίαρχη κάστα Χριστιανών γυναικών. Τα σχόλιά του προκάλεσαν διαμαρτυρίες από Μουσουλμάνους και τους υποστηρικτές τους. Έπειτα, οι Χριστιανοί οργάνωσαν αντιδιαμαρτυρίες για να υποστηρίξουν τις δηλώσεις του επισκόπου. Οι διαδηλώσεις συγκλόνισαν το κράτος πάνω από μία εβδομάδα.

Η απομάκρυνση μελών της εκκλησίας, επειδή παντρεύονται άτομα εκτός της κάστας τους αποτελεί τον κανόνα και αιτιολογείται στο πλαίσιο του χριστιανισμού που ελέγχεται επί τη βάσει της κυρίαρχης κάστας. Τον Μάιο του 2021, το Ανώτατο Δικαστήριο της Κεράλα (το οποίο ελέγχεται από Θωμαϊστές) εξέδωσε απόφαση αφορισμού μελών της εκκλησίας που είχαν παντρευτεί εκτός κάστας/ομολογίας. Μεταγενέστερες ειδήσεις επεσήμαναν γάμους μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών Knanaya με μη-Ρωμαιοκαθολικούς Knanaya.

Όπως εξηγώ στο βιβλίο μου Privileged Minorities [Προνομιούχες Μειονότητες], είναι πιο εύκολο –από καθαρά τελετουργική άποψη–  για Ανατολικοκαθολικούς κυρίαρχης κάστας να συνάψουν γάμο με Ορθόδοξους Χριστιανούς αντίστοιχης κάστας απ’ ότι για Ανατολικοκαθολικούς κυρίαρχής κάστας να συνάψουν γάμο με Μπαχουγιάν Ρωμαιοκαθολικούς –παρά το γεγονός ότι τόσο οι Ανατολικοί καθολικοί κυρίαρχης κάστας όσο και οι Ρωμαιοκαθολικοί υποτίθεται ότι ανήκουν στην ίδια «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει τον τρόπο, με τον οποίο οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της κυρίαρχης κάστας, καθώς και οι αντίστοιχοι Ρωμαιοκαθολικοί διασφαλίζουν την διατήρηση των ορίων βάσει κάστας μέσω της ενδογαμίας και του βραχμανικού πατριαρχικού ελέγχου της σεξουαλικής επιλογής των γυναικών.

Ο θεσμός των καστών εξακολουθεί να διαπνέει όλη την ινδική χριστιανική διασπορά. Πολλοί Ινδοί Χριστιανοί στις ΗΠΑ σήμερα κατέφθασαν μετά τον Μεταναστευτικό νόμο του 1965, ο οποίος επέτρεψε την μετανάστευση εξειδικευμένων επαγγελματιών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι εύποροι και προνομιούχοι Χριστιανοί (συνήθως εκείνοι που είχαν άριστη γνώση της αγγλικής γλώσσας, καθώς και πτυχία από τις επιστήμες των μηχανικών και της ιατρικής) μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες εκείνη την περίοδο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι προνομιούχοι λόγω κάστας Θωμαϊστές αποτελούν τη μεγαλύτερη κοινότητα Ινδών χριστιανών στις ΗΠΑ, όπως υπογραμμίζει και η Prema Kurian στο βιβλίο της Ethnic Church Meets Megachurch [Η Εθνική Εκκλησία συναντά την Μέγα-Εκκλησία]. Παρόλο που πολλοί Θωμαϊστές βιώνουν ρατσισμό στις ΗΠΑ μέχρι σήμερα, δεν έχει αναγνωριστεί η σημασία των δικτύων της κάστας που τους βοήθησαν να μεταναστεύσουν.

Για παράδειγμα, η μητέρα κι ο πατέρας μου μπόρεσαν να ταξιδέψουν στη Γερμανία μέσω των εν λόγω δικτύων για να σπουδάσουν νοσηλευτική και ιατρική αντίστοιχα, ενώ από εκεί έφυγαν για τις ΗΠΑ. Οι Θωμαϊστές μετανάστες ίδρυσαν χριστιανικές οργανώσεις επί τη βάσει της κάστας στις ΗΠΑ και έγιναν ηγέτες της «Ινδικής χριστιανικής» διασποράς. Πράγματι, οι εκκλησίες που θεωρούμε «ινδικές χριστιανικές εκκλησίες» στις ΗΠΑ είναι οι Ανατολικές καθολικές εκκλησίες και οι Ορθόδοξες, οι οποίες ουσιαστικά αποτελούν τις εκκλησίες των κυρίαρχων καστών. Τα μέλη της κυρίαρχης κάστας κατέχουν τις ηγετικές θέσεις στις εν λόγω εκκλησίες και τα ζητήματα της κάστας, αν και δεν συζητούνται ρητά εντός της κοινότητας, συνεχίζουν να επηρεάζουν την καθημερινή ζωή της ινδικής χριστιανικής διασποράς.

Η τρέχουσα έρευνά μου με Ινδούς Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς στις ΗΠΑ μου αποκάλυψε ότι οι Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς της Ινδίας αισθάνονται ανεπιθύμητοι στα αμερικάνικα νοικοκυριά των Ανατολικών καθολικών. Αν και Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς ανήκοντες στην κυρίαρχη κάστα αποδέχονται και τα δύο τυπικά, ούτως ώστε να τελέσουν τα μυστήρια σε Ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες στις ΗΠΑ· είναι σπάνιο οι εν λόγω ιερείς να τελέσουν τα μυστήρια σε Ανατολικές καθολικές εκκλησίες του Μαλαμπάρ στις ΗΠΑ. Πράγματι, βασιζόμενη στην έρευνα μου επί των μελών της κυρίαρχης κάστας στην Ρωμαιοκαθολική κοινότητα, δεν έχω ουδεμία αμφιβολία ότι ένας Ρωμαιοκαθολικός ιερέας, ο οποίος θα τελούσε μυστήρια σε μια Ανατολικοκαθολική εκκλησία θα προκαλούσε αναστάτωση μεταξύ των πιστών της κυρίαρχης κάστας. Ωστόσο, λόγω του θεσμού των καστών, συμβαίνει διαρκώς το αντίθετο: Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία συνεχίζει να διορίζει ιερείς και επισκόπους της κυρίαρχης κάστας σε κοινότητες, όπου η πλειονότητα είναι Νταλίτ. Για παράδειγμα, παρόλο που η πλειονότητα των Ρωμαιοκαθολικών στην πολιτεία Ταμίλ Ναντού προέρχεται από υποδεέστερες κάστες, μόνο ένας εκ των 18 επισκόπων είναι Νταλίτ. Ο διορισμός στις 31 Μαΐου ενός ακόμη μη-Νταλίτ επισκόπου οδήγησε σε τεράστια κατακραυγή μεταξύ των Νταλίτ Ρωμαιοκαθολικών στην πολιτεία. Ο θεσμός των καστών είναι συστημικός, συνδεόμενος με το φύλο και την σεξουαλικότητα, ενώ προστατεύεται και συντηρείται από τους Χριστιανούς. Η κάστα υφίσταται σε όλες τις θρησκείες και αποτελεί μια μορφή διακρίσεων που κάθε θρησκευόμενος οφείλει να της εναντιωθεί. Γιατί, λοιπόν, το Ινδικό Αμερικανικό Ίδρυμα ισχυρίζεται ότι η αναγνώριση της κάστας ως προστατευμένης κατηγορίας ισοδυναμεί με ινδοφοβία; 

Όπως και σε άλλες ομολογίες, οι ισχυροί έχουν έννομο συμφέρον να διατηρήσουν την εξουσία τους αποσπώντας την προσοχή από τον πραγματικό τρόπο λειτουργίας του συστήματος των καστών. Η απλή αναφορά προνομίων που έχουν παραχωρηθεί λόγω καταγωγής προκαλεί ευαισθησία μεταξύ ανθρώπων της κυρίαρχης κάστας. Όσοι έχουν προνόμια λόγω κάστας– αυτοί που είναι λιγότερο πιθανό να αντιμετωπίσουν διακρίσεις στη ζωή τους– αντιδρούν με έντονο θυμό στις συζητήσεις για τον θεσμό της κάστας. Ως εκ τούτου, οι πιο προνομιούχοι εντός μιας μειονότητας ισχυρίζονται ότι θυματοποιούνται χωρίς να είναι αναγκαίο να λογοδοτήσουν για αιώνες καταπίεσης εξαιτίας του θεσμού της κάστας, δίχως να υπάρχει συζήτηση για το πώς όλοι μας συμμετέχουμε στο εν λόγω σύστημα.

Παρομοίως, για Ορθοδόξους και Ρωμαιοκαθολικούς της κυρίαρχης κάστας, δεν είναι ούτε προς το συμφέρον των ιεραρχιών, ούτε της κοινότητας να ασχοληθούν με την ιστορία και την κληρονομιά της δουλείας ή να διαλύσουν την εξουσία του συστήματος των καστών, εφόσον και οι δύο έχουν ωφεληθεί απ’ το εν λόγω καθεστώς επί αιώνες. Πολλοί Θωμαϊστές στις ΗΠΑ εξακολουθούν να μη γνωρίζουν τα προνόμια της κάστας τους, τα επίσημα και ανεπίσημα δίκτυά της ή το πώς έχει ενσωματωθεί αυτό το σύστημα στον χριστιανισμό.

Αυτό όμως πρέπει να σταματήσει. Τώρα.


 Η Sonja Thomas είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια και διευθύντρια του Τμήματος Σπουδών Γυναικείου Φύλου και Σεξουαλικότητας στο Colby College.